Column's van Ton

Details

Geschreven door: Ton

Gepubliceerd: 12 maart 2025

Wachten, wachten, wachten. Voor wachten heb je tijd nodig, veel tijd soms en vaak moet je tijd maken. Het gaat snel vervelen maar een enkele keer heb je geluk en sta je ergens waar wat te zien is. Moet je ook leren tijdens het wachten, zien. In het buitengebied is vaak weinig reuring maar op een lenteochtend, vroeg in het seizoen en wachtend in de auto, valt het mee.

De wolken zijn tot bijna op de grond gezakt, want een beetje mistig. Het is doodstil, daar op die landweg aan de rand van dat dorp in Maas en Waal, tot er een tractor met een giertank rustig voorbij komt rijden. Recht voorruit is een weiland waar het gras nog van gemaaid moet worden. Een paar mooie paarden grazen kalm en kijken af en toe rond. Twee lange oren komen uit het gras omhoog en een konijn heft zich op. Een herdershond komt in de verte aanlopen, hij lijkt wel een wolf op jacht. Op de manege verderop in het landschap staan de paarden met hun hoofd uit de box. Hoezo geen reuring! De psychologen zeggen dat de lente positief op je stemming werkt. Kan best zo zijn en op deze rustige morgen in maart kun je van zo’n mooi levend plaatje niet positief en vrolijk genoeg worden.                                                                         

Vroeg in het seizoen is de lente al heel mooi.

Details

Geschreven door: Ton

Gepubliceerd: 04 februari 2025

Bij de aanvang hingen de zilveren ballen nog in de boom, bungelde de krans nog in de wind aan de voordeur en hing de smaak van het kerstdiner nog in de huig. Dry januari. Wat een uitvinding. Droogstaan na een maand van redelijke overdaad. Alle flessen staan van halfvol tot bijna leeg achter de droge levensmiddelen in de gangkast om het aangename maar niet te hoeven aanschouwen. Weg uit de drankkast waar de spiegel zorgt voor nog meer uitnodiging. Geen borrel voor het eten, geen biertje bij het voetballen en geen portje voor het slapen gaan. Kortom: een beetje afkicken. Kijken of de ruggengraat nog sterk is en de mindset vol te houden.

Het begin was veelbelovend met veel motivatie en dapperheid. Na twee weken kwam de twijfel of het zo niet genoeg was en na drie weken vond ik mezelf ongezellig. Een bezoek, sportmiddag of etentje zonder bijpassend drankje is niet af?? Dry januari met maar liefst 31 dagen en eigenlijk waren die ook zo weer achter de rug. Op één februari kon het voor mezelf weer met een lekker passend winterbiertje. De huig was schoon van alle oudejaars indrukken en nam het biertje met veel genoegen tot zich.

Strikt genomen stelde die dry januari niks voor hield ik mezélf voor. Túúrlijk niet, ik ben geen overdreven liefhebber en kan het makkelijk laten staan… Het resultaat was één kilo afgevallen, heldere kop en (nog) meer energy. Het bewijs: drank verdooft en laat je de dingen op enig moment in het gelag niet scherp meer zien. Volgend jaar misschien wel weer, nog 11 maanden voor de boeg. Rustig aan!!                                                                 

Details

Geschreven door: Ton

Gepubliceerd: 17 november 2024

Wat is dat toch met dat winkelen? Ik vroeg het me af toen ik werd aangereden door iemand met een winkelwagentje. Nog wel eentje van de verkeerde winkel. Het snelle ‘sorry’ was me te goedkoop en voorkwam ook de ergernis niet. In de supermarkt kletsen en tijd zat hebben maar na de kassa rammen en dom doen. Welke auto heeft geen schade van winkelwagentjes en/of boodschappentassen? Op de markt wordt je bijkans omver gelopen; dringen om maar niets te missen van de aangeboden koopjes. En met de kerstinkopen doen wordt het alleen maar erger.

In de winkels ervaar je regelmatig de onzin die ze verkooppraatje noemen zoals de onvermijdelijke clichés: ‘ Deze schoen staat mooi onder de broek’ of ‘de trui past goed bij je teint’ of ‘dít horloge staat sportief op de pols’. En dan gaat het maar om een horloge. De slijter maakt het helemaal erg zoals bij de keuze van een simpele wijn: ‘Mooi zoet met een volle neus, zachte tong en een feest voor de huig’. Daar krijg je toch het koude zweet van op je voorhoofd. Het kan soms nog vreemder: winkelpersoneel dat je aanspreekt in het Engels! Uitverkoop en aanbiedingen noemen ze ‘sale’ en ik heb ook al ‘price down’ gezien. Waar is de eigen identiteit oftewel wanneer verdwijnt de na-aperij? Zijn die Engelse termen echt zo verkoopbevorderend? Volgens mij komt het aan op sfeer en kwaliteit.

Natuurlijk is bovenstaande wat dik aangezet maar zo ervaar ik toch al te vaak het winkelen. Nee, dan het internetshoppen, want op internet ‘winkel’ je niet. Geen geleuter, rustig op de bank uitzoeken en als het niet goed is meestal gratis terug sturen. Met bovenstaande onzinnigheden is het internetshoppen wel een uitkomst en daar vlucht je dan naartoe. Dan moeten winkelbedrijven maar beter hun best doen. En dat doen ze niet gezien de vele leegstand. Het wordt alsmaar flink druk en drukker op het wereld wijde web met de feestdagen. Vind ík niet gek.